Archive for June 2006
WIUOMVGGIHLDUNL-stokje.
Posted on: June 27, 2006
- In: life
- 5 Comments
Oftewel: Wat-is-uw-opperste-moment-van-glorie-geweest-in-het-leven-dat-u-nu-leidt-stokje.
Dankjewel hoor Outro.
Glorie.. tjah.. het woord doet mij aan de godsdienstlessen op de middelbare school terugdenken. Niet eens zo’n foute associatie zo blijkt.
Het opperste moment van glorie in het leven dat ik nu leid dan nog. Precies of ik heb er al verschillende achter de rug,.. levens.
*pijnigt de hersenen*
Wat is een moment van glorie? Wat heb ik verwezenlijkt in mijn leventje? Waarop ben ik trots? Ik zou het eigenlijk niet weten.
Er zullen wel momenten geweest zijn waarop ik dacht/riep: “Kijk mama! Helemaal alleen! Ikke!” Maar alleen zijn die momenten blijkbaar niet zo ‘groots’ geweest dat ze tot op heden nog haarscherp in mijn geheugen staan gegrift.
Ik heb nog steeds geen diploma, ik heb nog geen succesvolle carrière uitgebouwd, ik heb geen kienekes op de wereld gezet, ik heb geen prijzen gewonnen, ik heb nog nooit een mensenleven gered, ..
Eigenlijk word ik een beetje depressief van dit stokje.
.
*gooit het stokje verder naar Inferis*
Ben ik goed zot?
Posted on: June 26, 2006
- In: Uncategorized
- 22 Comments
Als ik zeg dat ik wil leren programmeren?
Op m'n ééntje?
Voor de fun?
.
En dan misschien nog een vraagje: hoe begin ik daar zo aan?
Word of the day
Posted on: June 24, 2006
- In: Uncategorized
- Leave a Comment
Brobdingnagian: gigantic; enormous.
(via m'n Google startpagina)
Boodschap van algemeen nut
Posted on: June 24, 2006
- In: life
- 5 Comments
Ik heb altijd gedacht dat ik niet kon poolen, vooral ook omdat ik het nooit gedaan heb.
Misschien moet ik die mening herzien. Gisteren heb ik namelijk twee 'partijtjes' gespeeld, én gewonnen!
Natuurtalent? Of gewoon heel veel geluk gehad? Wie zal het zeggen..
U bent alvast gewaarschuwd!
Free at last
Posted on: June 23, 2006
- In: life | studeren
- 9 Comments
Jawel, vrij van examens, stress en slapeloze nachten.
Iedere keer opnieuw ben ik er een beetje kapot van en duurt het toch wel een paar dagen voordat ik weer op krachten ben, voordat mijn bioritme zich weer heeft hersteld. De voorbije zes weken was ik namelijk voornamelijk 's nachts 'actief'.
Eigenlijk had ik deze examenperiode het gevoel dat het allemaal nog wel zou meevallen, maar als je na je zoveelste tegenvallend examen tot drie keer toe al bleitend naar huis belt, dan zit je erdoor. Compleet erdoor.
De laatste vakken zijn dan ook met veel tegenzin en huilbuien geblokt en met (letterlijk) trillende handjes afgelegd.
Zenuwen? Faalangst? Ik? Hoe kom je erbij?