|
|
| monor's Most Liked Post |
| Post Subject |
Numbers of Likes |
| RE: எங்கேங்கோ செல்லும் என் எண்ணங்கள் |
12 |
|
|
| Post Message |
அன்புள்ள மகன் ராஜாவுக்கு,
அன்புடனும், ஆசை முத்தங்களுடனும், அம்மா எழுதிக்கொள்வது. இங்கு உன் அக்கா ரம்யாவுக்கு, திருமணம் நிச்சயம் செய்வதாக உள்ளோம். எனவே உன் பள்ளியில் விடுப்பு எடுத்துக்கொண்டு வரவும். மாப்பிள்ளை, வேறு யாரும் இல்லை உனது மாமாதான். மற்றபடி இங்கு உன் அப்பா, தங்கை ஆகியோர் நலம்.
அன்பு முத்தங்களுடன்,
அம்மா.
மேற்கண்ட கடிதத்தை கண்டதும், நான் அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளவே இல்லை. வீட்டிற்கு போய் என் அன்பு தங்கையையும், தாயையும் அக்காவையும் பார்க்க போகிறோம் என்ற நினைப்பே இனித்தது.
நீண்ட நாள் கழித்து இப்பொழுதான் ஊருக்கு போகிறேன். இரண்டு வருடங்களுக்கு முன், என் அக்கா வயதுக்கு வந்தபோது போனது. அதற்குப்பின் இப்போதுதான் போக சந்தர்ப்பம் கிடைத்திருக்கிறது. என் அப்பா பஸ் டிரான்ஸ்போர்ட்லே டிரைவரா வேலை பார்க்கிறார். குறைந்த வருமானம். தாழ்ந்த குடும்பத்தை சேர்ந்த என் அப்பா, கோபக்காரர். பலசாலி. ஊரில் அவரைகண்டால், எல்லோருக்கும் பயம்தான். எனக்கு விவரம் தெரிந்து, நான் 6 ஆம் வகுப்பு படிக்கும் போது ஹாஸ்டலில் சேர்ந்துவிடப்பட்டேன்.
என் அம்மா ஐயர்வகுப்பை சேர்ந்தவர். நல்ல சிவப்பு. ஒல்லியாக, நடிகை காஞ்சனா போல் இருப்பாள். என் அப்பாவுக்கு கட்டான உடல் வாகு. மாநிறம். இருவரும் ஒரே உயரத்தில், பொருத்தமான ஜோடியாக இருந்தார்கள். இருவரும் காதலித்து கல்யாணம் செய்து கொண்டவர்கள்.
5 நாட்கள் விடுப்பு கடிதம் எழுதி கொடுத்துவிட்டு, பள்ளியிலிருந்து ஆயிரம் கனவுகளோடு பஸ் பிடித்தேன்.
அம்மா இப்போது எப்படி இருப்பாள்?!!அக்கா எப்படி இருப்பாள்?!! தங்கை எப்படி இருப்பாள்?!! ஊர் எப்படி இருக்கும்?!! என்ற பலவித கனவுகளோடு சில மணி நேரங்கள் பயணம் செய்து எங்கள் கிராமத்தை வந்தடைந்தேன். கிராமத்தில் பஸ் நின்றதும், இறங்கி சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன்.
எவ்வளவு மாற்றங்கள்?!! வியந்து கொண்டே நடந்தேன். அடையாளம் கண்டுபிடித்து வீட்டை அடைந்தேன்.
தூரத்திலேயே என்னை பார்த்துவிட்ட என் அம்மா, குலுங்கும் முலைகளோடு ஓடி வந்து, என்னை கட்டிப் பிடித்துக்கொண்டு, நெற்றியில் முத்தமிட்டு, "ஏய்...எப்படி வளந்துட்டே?! வா,...வா, திருஷ்டி சுற்றி போடணும்" என ஆச்சரியப்பட்டு சொல்லிக்கொண்டே வீட்டிற்கு கூட்டிப் போனாள்.
எதிரே வந்த அப்பா, "என்னடா நல்லா படிக்கிறா?! சரி போய் ஆகவேண்டிய வேலையைப் பார்." என்று சொல்லி விட்டு, வேறு வேலையை கவனிக்க போய் விட்டார்.
அடுத்து ஓடி வந்த என் அக்கா, அசப்பில் சின்ன வயதில், என் அம்மா எப்படி இருந்தாளோ அப்படி அழகுடன் இளமையாக, அவள் வயசுக்கேற்ற அளவான கவர்ச்சியுடன், தாவணி கட்டி அழகுப் பதுமையாய் இருந்தாள்.
மாமாவுக்கு ஏற்ற அழகான ஜோடிதான் அக்கா.
மாமா கொடுத்து வைத்தவர்தான். என் அக்காவைப் பார்த்துக்கொண்டே, அவளைப் பற்றி நினைத்துக்கொண்டு இருந்தபோது, "ஏய்,என்னடா வந்ததும் வராததுமா பலத்த யோசனை?! என்னைப் பாத்துகிட்டே நிக்கிறே?! என்ன? என்னை பாத்து அசந்து போயிட்டியா? என்ன என்னை சைட் அடிக்கிறியா" என்று கேட்டு சிரித்து, "போடா போய் டிரஸ் மாத்திட்டு, சாப்பிடு" என்று சொல்லி, எனது சூத்தில் செல்லமாக ஒரு தட்டு தட்டிவிட்டு சென்றுவிட்டாள். அவள் என் புட்டத்தில் தட்டியது எனக்கு எப்படியோ ஒரு மாதிரியாக இருந்தது.
அங்கே இன்னொருத்தி கவுன் அணிந்துகொண்டு மருளும் மான் விழிகளோடு.. புஷ்டியாய்,சிவப்பாய் என்னை பார்த்துகொண்டு இருந்தவள், "அண்ணா,...எனக்கு என்னன்னா வாங்கிட்டு வந்திருக்கே "என கேட்க, அவள்தான் என் தங்கை என்பதைப் புரிந்து கொண்டு, தங்கைக்கு ஏதும் வாங்கிக்கொண்டு வரலையே, என எண்ணி வருத்தப்பட்டேன்.
"அடுத்தமுறை வரும்போது வாங்கி வர்றேன்... கோவிச்சுக்காதே,...என்ன" என்று சொன்னதும் "சரி அண்ணா",என்று தலை ஆட்டிவிட்டு சென்று விட்டாள்.
பிறகு, அருகில் வந்த அம்மாவிடம், "மாமா எங்கேம்மா?" என கேட்க, "மேலே மாடியில் இருக்கான் போய் பார்" என்றவள், என்னை பார்த்து சிரித்துவிட்டு, சூத்து குலுங்கி அசைந்தாட ஒயிலாக நடந்து சென்றாள்.
முன்னே மாதிரி அக்கா ஒல்லியாக இல்லை. அங்கங்கே சதை பிதுங்கி கொழு,கொழு என்று இருந்தாலும் குண்டாக தெரியவில்லை. மாடி ஏறி, சிவப்பாக, அழகாக இருந்த என் மாமாவைப் பார்த்து, (.நடிகர் சரத் பாபு மாதிரி நல்ல உயரம் நல்ல உடற்கட்டு) "மாமா"என்றேன்.
ஏதோ படித்துக்கொண்டிருந்தவர், நிமிர்ந்து என்னை கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு, "...அடடே!...ராஜாவா!...எப்படி இருக்கே,நல்லா படிக்கிறாயா?!" என அடுக்கடுக்கான கேள்விகள் கேட்டு விட்டு,...எனக்காக வாங்கி வந்திருந்த சில பொருட்களை எடுத்துக் கொடுக்க, நான் அதை வாங்கிப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது, என் அக்கா அங்கு வந்து என்னை பார்த்துக்கொண்டே, "என்னடா!...ரொம்ப தூரம் டிராவல் பண்ணி வந்திருக்கே டயர்டா இல்லியா" என கேட்டுவிட்டு, "பால் வேணும்னா சொல்லு. பால் தர்றேன்' என்று சொல்லிக்கொண்டே, என் மாமாவை ஓரக்கண்ணால் பார்த்து,...கண்ணடித்து, முலைகளை மூடி இருக்கும் முந்தானையை சரி செய்வது போல்,மறைத்திருந்த முந்தானையை கொஞ்சம் விலக்கி, தனது ஆரஞ்சு பழ சைஸ்சை காண்பித்து,...பின் மூடிக்கொண்டாள். எனக்கு அப்போது அதன் அர்த்தம் புரியவில்லை.
மாமாவை,அக்கா அவருக்கு தெரியாமல், விழுங்குவது போல் பார்த்து நின்றாள்.
எனக்கோ ஒன்றும் புரியவில்லை. முதலில் சைட் அடிக்கிறாயா என்று கேட்டாள். இப்போது பால் தர்றேன் என்கிறாள். இதன் அர்த்தம் புரியவில்லையே என நான் யோசித்துக்கொண்டிருக்கும் போதே, அக்கா என் மாமாவை பார்த்து "வாழைப் பழம் வச்சிருக்கீங்களா, மாமா" என்று கேட்க, "பெரிய பழமா வச்சிருக்கேன் வாய் நிறைய சாப்பிடலாம் வா" என்று சொல்ல "அஸ்க்கு,…பிஸ்க்கு...ஆசையைப் பாரு" என்று சொல்லி, கொலுசு சல சலக்க, பாவாடையை தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு ஓடி விட்டாள்.
மாமாவும் "குளித்துவிட்டு வருகிறேன்" என்று கூறி சென்று விட்டார்.
அறையில் தனியாக உட்கார்ந்திருக்க எனக்கு போரடிக்கவே, திறந்திருந்த மாமாவின் சூட் கேசில், வேற ஏதாவது வாங்கி வைத்திருக்கிறாரா என்று தெரிந்து கொள்ளும் ஆசையில் எடுத்து பார்த்தேன்.
எடுத்து பார்த்த போது.. ஜட்டி, பேன்ட், ஷர்ட்.,..அதுக்கும் கீழே நாலைந்து கடிதங்கள். அதற்கும் கீழே இந்துநேசன், வாலிப விருந்து, லவ் லைப் என பல புத்தகங்கள் அங்கே இருந்தன.
ஒரு புத்தகத்தை மெல்ல விரித்து பார்த்த போது,...ஆண்,பெண் நிர்வாண படங்கள் வித விதமாய் கலர்ரில் போட்டிருந்ததை பார்க்க,பார்க்க ஆச்சரியமாகவும், அதிசயமாகவும் இருக்க,...உடல் வேர்த்து விட்டது.
படிக்கவும்,பார்க்கவும் ஆசைதான், ஆனால்,யாராவது பார்த்து விட்டால், என்ற பயம் வேறு. என்ன செய்வது என்று யோசித்து முடிவில், ஹாஸ்டலுக்கு எடுத்துபோய் விடலாம் என்று புத்தகங்களை எடுத்துக்கொண்டு, கடிதங்களை பெட்டியில் திரும்ப வைக்கப் போகும் போது...
MR.ராஜா, 14THலேன், 5TH கிராஸ் ஸ்ட்ரீட் வெஸ்ட் லேன்ட் கலிபோர்னியா
என்ற முகவரியுடன் இருந்த கடிதத்தில் என் அம்மா கையெழுத்து தெரிய,... தம்பிக்கு அக்கா கடிதம் எழுதி இருக்கிறாள். சரி,உடனே இதை கிழித்துப் போடாமல் மாமா எதற்க்காக பத்திரமாக வைத்திருக்கிறார் என்று நினைத்து குழம்பினேன். எதற்கும் இருக்கட்டும், படித்து பார்க்கலாம் என்று எல்லா கடிதங்களையும் எடுத்துக்கொண்டு வந்து என் பையில் வைத்துக் கொண்டேன்.
அடுத்த நாள் அக்காவுக்கும், மாமாவுக்கும் நிச்சயம் நடந்தது. என் மாமா என் அம்மாவையே பார்த்துக்கொண்டிருக்க,...என் அம்மா ஜாடையில் ஏதோ சொல்ல,... அதை புரிந்துகொண்ட அமைதியானார் மாமா.
என் மாமா 1 மாதத்திற்கு முன்பு வரை கலிபோர்னியாவில் இருந்தார். இப்போதுதான் இந்தியா வந்திருக்கிறார். ஏதோ பிசினெஸ் செய்கிறாராம்.
என்ன பிசினெஸ் என்று எங்கள் யாருக்கும் சரியாக தெரியாது. அம்மா ஆசைப் பட்டதால் தான், அக்காவை மாமாவுக்கு நிச்சயம் செய்கிறார்கள். அப்பாவுக்கு, அக்காவை மாமாவுக்கு கட்டிகொடுக்க துளியும் இஷ்டமில்லை. அம்மா தான் அப்பாவிடம் அதையும், இதையும் சொல்லி நிச்சயத்திற்கு ஏற்பாடு செய்திருக்கிறாள்.
என் அப்பா,என் அம்மாவை கல்யாணம் செய்யிறப்போ அம்மாவுக்கு வயசு 15 தான், அப்போ என் மாமாவுக்கு வயசு 12. மூன்று வயசு வித்தியாசம். சிறு வயதிலே மாமா மும்பை போய்...கொஞ்ச நாள் பிசினெஸ் செய்துவிட்டு, அப்புறம் அங்கே இருந்து கலிபோர்னியா சென்று விட்டாராம்.என் அப்பா,என் அம்மாவை காதலித்து கல்யாணம் செய்துகிட்டார்ன்னு முன்னாடியே சொல்லி இருக்கேன்,அந்த கல்யாணத்துக்கு கூட மாமா வரலையாம்...அம்மா சொல்ல கேட்டிருக்கிறேன் .
மாமாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் ஏழாம் பொருத்தம். மாமாவுக்கு அப்பாவைக் கண்டாலே கொஞ்சம் பயம் தான். வேண்டா வெறுப்பாக என் அப்பா நிச்சயத்தில் கலந்து கொண்டார். என் அம்மா தான் முன்னே நின்னு அத்தனையும் செய்தாள்... (சொந்த தம்பியோட நிச்சயதார்த்தம் ஆச்சே?)... என் அம்மாவுக்கு 34 வயசாகிறது.ஆனா, ஒன்னு பார்ப்பதற்கு 20 வயசு பெண் போல், எனக்கு அக்கா போல்... இளமையாகவே இருந்தாள்.
நிச்சயம் முடிந்து,உறவினர்கள் போன பின்னால்,நானும் ஹாஸ்டலுக்கு கிழம்பினேன். ஹாஸ்டலுக்கு வந்ததும், அன்றைக்கு விடுப்பு கடிதம் கொடுத்து விட்டு... உடல் நிலை சரி இல்லாதது போல் படுத்துக்கொண்டேன். எனக்கு என் எண்ணமெல்லாம்...எடுத்து வந்த புத்தகங்களை எப்போது படிப்போம் என்று ஒரே ஏக்கமாக இருந்தது.
உடலில் படபடப்பும், மனதில் இனம் புரியாத ஆர்வமும், திருட்டுத் தனமான சந்தோசமும் உண்டானது. என்னோடு தங்கி இருந்த ரூம் மேட்ஸ் போனவுடன்,எழுந்து அறைக் கதவை தாளிட்டு...என் பையில் நான் எடுத்து வந்த புத்தகங்களையும், கடிதங்களையும் எடுத்து எனது பெட்டியில் வைத்துவிட்டு...அதில் ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து படிக்க ஆரம்பித்தேன்.
அந்த புத்தகத்தை படிக்கப் படிக்க...இப்படியும் நடக்குமா...பெண்ணுக்குள் இவ்வளவு இன்பம் இருக்குமா..என்று எனக்குள் ஆச்சரிய கேள்விகள் எழ... இருந்தாலும் இருக்கலாம், இல்லாமலா புத்தகத்தில் போடுவார்கள் என்று எனக்கு நானே சமாதானம் செய்துகொண்டு...இன்னும் என்னென்ன இருக்கும் என்பதை அறியும் ஆவல் என் உள்ளத்தில் முதன் முறையாக எழுந்தது. |
|
