“Those who love me know my name”
(Neeltje Maria Min)

“But I can love you, like no else else …”
(De Dijk)

A declaration of love

I want to be able to love you in complete freedom. I once adopted two mottos: “Don’t take me for granted”, and “Don’t fence me in”. They come from the Darkover stories about Renunciate women, alien Amazons. No official ties (with men in those novels) unless necessary, and if desired, we have our own rituals for what we consider important.

I don’t want a relationship escalator* with marriage-like situations, with entitlements Because [because that’s just the way it is, that’s the way it goes, because we have a Relationship]. Entitlement by agreement, because that’s what we agreed.

I don’t want to live together, I want to be welcome with the one I love. I’ll give you my keys, for whenever. You are always welcome unless you are not (at that moment).

I’m not looking for a “real” romantic relationship. I want romantic moments because the occasion lends itself to it. Because spending a beautiful/exciting/romantic day together is fun. Sex can be fun, but whatever. There is no cherry (because there is no spoon ? ). I appreciate affection much more, in whatever form. As lovers, ideally we are first and foremost friends. If you´d ask me if I have a partner, my answer would be that I relate differently, I have relationships in other ways.

Maybe I don’t recognize your acts of love immediately as such. If you don’t literally let me feel or tell me, I may overlook it, not appreciate it as such. As a neurospicy figure, I don’t always connect things in the ‘normal’ way. C’est la vie ?

Come and stay the night from time to time, it’s cozy, it’s gezellig. I have an electric blanket for when you get cold easily ?

Polymorphous

I want to love in big and small ways, polymorphously perverse** (the latter is still a bit difficult in this cishet-normative world). And have a few people very close to me in that. How close, practice and time will tell. We also need to have time for our other significant others. Close by and further away. In friendship and in struggle.

I want us to admire each other in how we boldly embrace life and thus give the forces of darkness a kiss, laughing and twirling with our asses.

That’s how I want to be able to love you.

——————————

*The idea of the relationship escalator assumes that a relationship begins with a date and ends with cohabitation, a mortgage, children, and so on. See also here (including scary straight image!).

** Polymorphous perverse: this is what Freud called the state of the untrained child. Queers have taken this up as a rejection of the monogamous and heterosexual couple norm.

Op zondag 28 september 2025 werd in Den Haag Ypenburg een demonstratie gehouden onder het motto “Geen haat op straat” . Omdat een trans vrouw van kleur hier in elkaar geslagen is door een paar extreemrechtse skinheads. Ik ben gevraagd een toespraakje te houden daar.

Het is irritant dat we hier moeten zijn. Het is schofterig dat onverlaten Emily in elkaar hebben geslagen. En we weten allemaal dat het nu en hier Emily was, maar dat het veel vaker voorkomt. Een jaar of twee geleden is de Kabyle-Amsterdamse trans persoon Mala Badi in elkaar geslagen in Amsterdam West. Zij heeft toen snel er na een grote demo bij elkaar gekregen in protest tegen transhaat geweld. Maar de laatste paar jaar is het anti-trans geweld hard gestegen. Dat is een absolute toename, niet alleen van aangiftes.

Actief

Ik ben al een jaar of dertig actief in trans activisme, heb diverse initiatieven gestart – waaronder Transgender Netwerk, uiteraard met anderen – en ook de eerste trans support groep zonder transitiedoel end e eerste trans podcasts, eerste trans boot in de Amsterdams Pride. Ik ben ook al jaren actief op internationaal niveau. Tot voor kort bij Trans Europe TGEU, en nog steeds bij trans netwerk TPATH in de officiële trans zorgwereld.
En ik ben actief bij BIJ1 in Amsterdam en in het Platform Stop Racisme en Fascisme. Dus ik weet regelmatig niet welke pet ik op welk moment draag. En omdat het allemaal verbonden is, vind ik het beter te zeggen “Dit doe ik allemaal”, dan te kiezen voor een specifieke pet.

Vekeerde moment

We weten allemaal hoe het komt, anti trans geweld: daders die op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. In plaats van thuis of op het werk, in de kroeg zijn ze op straat en komen ze met hun klotekop ons tegen. En omdat ze vol met vooroordelen zitten die hun zijn toegeroepen door politiek en massamedia, beginnen die gepekoppen te meppen en te trappen. En hier heeft dat onze kameraad Emily getroffen. Dat kan niet en dat mag niet.

Het recht op een rustig leven geldt júíst voor ons. Voor trans mensen, voor mensen van kleur. Rechten zijn in het leven geroepen om gemarginaliseerden te beschermen. De anderen hebben geen bescherming nodig, die redden zich wel. Zij zijn tot stand gekomen door onze druk. En extreemrechts wil ze nu weer afnemen want die rechten komen hen slecht uit. Ze willen ons soort mensen, bruine en zwarte mensen, queers en trans mensen, mensen met een beperking of mensen die ze sowieso niet aardig vinden, gewoon kunnen aanpakken want hun domme wil is wet. Hun domrechtse ideeën moeten de wereld rulen.

Zondebokken

We zien dat in de hele westerse wereld en ook daarbuiten autoritaire regimes en extreemrechts geweld toenemen. De VS en Groot-Brittannië zijn het bekendst, maar ook in Frankrijk, Slowakije en Hongarije, leggen ze ons het vuur aan de schenen. Het gevecht wordt uiteraard smerig gespeeld, want er is geen enkel rationeel argument om ons niet te behandelen als personen. Alleen heeft extreemrechts natuurlijk een zondebok nodig, een kwetsbare groep. De Joden kunnen niet meer, want Israël is voor velen het laatste koloniale bolwerk dat verdedigd moet worden tegen de moslims, Palestijnen. En wij gaan in tegen hun zogenaamde natuurlijke orde.

Trans rechten

Hier in Nederland schuiven ze een minimaal positief wetsontwerp van tafel, mag je in regeringsbeleid woorden als gender en transgender niet meer in beleidsstukken gebruiken (goh, waar kennen we dat van). Ze willen trans jongeren hun zorg ontnemen a la Engeland en de VS. Ze vertrappen de rups in de hoop dat er nooit een vlinder komt.

Daartegen heb je enerzijds een stevige lobby nodig. Maar vooral een gemeenschap die zich laat zien en zegt: Never going underground! Zoals de Britse homobeweging altijd zei. We kunnen veel inspiratie opdoen uit de strijd in Engeland.

Al die ellende die ze op ons af sturen, die zondebokpolitiek, komt omdat ze in het nauw zitten. En Israël is ook al bijna helemaal kapot. Het gaat ze echt niet goed. Anders zouden ze geen fascisme inzetten, repressie niet vergroten en basisrechten onder druk zetten.

Samen staan we sterk!

Het zijn pittige tijden en de beste manier om hier doorheen te komen is samen. Want wij zijn met veel meer. We hebben elkaar nodig. Bij geweld en discriminatie. Bij het vinden van goede zorg of huisvesting. En “wij” is niet alleen groepen trans mensen, maar ook de antiracistische beweging moet zich solidair opstellen met Aziatische trans mensen die worden aangevallen. Hun eigen transfobie onder ogen zien. Zoals de witte transgemeenschap haar eigen racisme onder ogen moet zien.

Platfirm Stop Racisme en Fascisme

Het Platform Stop Racisme en Fascisme wil met lokale groepen zo’n functie vervullen – in al one organisatorische kleinheid overigens. Maar wij proberen de verschillende strijden te verbinden. Wij organiseerden vorig jaar een demo tegen de TERFs in Utrecht. Wanneer je een groep vormt die zich met racisme of fascisme bezighoudt, sluit je aan bij het Platform. En Kom BIJ1. En trek voor de raadspolitiek ook bij Fatima Faid van de HSP aan de bel als hier in Den Haag een probleem is. Maar vooral: vind elkaar. Iedere keer dat je van geweld hoort, organiseer samen met lokale en regionale groepen een actie. Van niets doen word je extra depressief, strijd geeft je kracht.

Never going underground! De strijd gaat door! En als altijd: Free Palestine, free the world!

Allereerst dank aan Eden en het Marxisme festival dat ik hier mag praten. Altijd leuk om onder kameraden te zijn. En in het kader van revolutionaire samenwerking: ik heb geen bezwaren tegen werken met cishet [cisgender hetero] kameraden. Die kunnen ook revolutionairen zijn tenslotte. En in het revolutionaire proces zullen ze hun hetero en/of cis zijn verwerken, transformeren in een revolutionairder gender en seksualiteit. Yes we still recruit.

Meer ter zake, ik ben gevraagd om wat te vertellen over organisatie en activisme in dit wanstaltige en afschuwelijke tijdsgewricht waardoor we overspoeld worden. Fascisten hebben deze keer naast de Palestijnen en andere moslims, de trans mensen uitgezocht als zondebok. De cultuuroorlog die moet afleiden van de werkelijke sociaaleconomische problemen heeft al zijn pijlen op ons gericht.

Trans en intersekse samen

Ik zet hier de trans strijd expliciet in een breder kader en ik kan jullie vertellen dat de trans en intersekse strijd al jaren sterk samenhangen, en we moeten ook actief elkaars strijd steunen. Namelijk die voor lichamelijke zelfbeschikking.

Trans mensen behoren wereldwijd tot de meest gemarginaliseerde en gehate groep om hun identiteit. Ieder jaar telt de Trans Murder Monitor weer meer moorden. Over zelfdodingen hebben we geen cijfers, dat valt buiten de scope van het onderzoek, maar iedere trans persoon kent wel iemand die zich het leven heeft benomen vanwege de transhaat waar ze tegenop liepen. Sommigen nog voor ze de zo verlangde medische ondersteuning – veelal onder rotte voorwaarden – konden krijgen, anderen tijdens of erna. Net als een 90% van de zeer kleine groep detranstioners dat doet omdat ze niet tegen de transfobie kunnen opboksen. Dat wil zeggen dat de werkelijke groep mensen voor wie een medisch ondersteunde gendertransitie niet de juiste keuze bleek, 0,1% is. Dus waar hebben ze het over, met al hun gedram. (Uiteraard moet die groep wel goede zorg krijgen. Net als iedereen).

Verschillende vormen

Activisme in trans vindt op meerdere niveaus tegelijk plaats, en die vullen elkaar aan als het goed is. Daarvoor is wel overleg nodig en praktisch houdt dat in dat de officiële partner als COC en TN wel regelmatig met elkaar praten, maar dat straatactivisten [als je dat een beetje raar schrijft maakt de spellingcorrectie daar “sportactiviteiten” van], radicalen en revolutionairen, zich een plek aan tafel moeten bevechten. Bevechten is nadrukkelijk vragen en blijven zeiken als ze het niet doen.

Internationaal

Om een wat completer overzicht te geven zoom ik nu even uit. Vrijwel overal is stront aan de knikker. Voor de hele regenboog. Tegelijk is overal ook steeds meer verzet te zien en zeker niet zonder resultaat. De genderfascisten zouden zich wel eens kunnen misrekenen.

In het algemeen gaat het in Centraal-Azië Echt Niet Goed. De problemen begonnen al in de Sovjettijd, en werden niet beter erna, afgezien van een enkele uitzondering. In Kirgizië bijvoorbeeld is een tijd lang best positief resultaat behaald. Centraal- en Oost-Europa gaat het ook meestal niet goed doordat de conservatieve regeringen (en bevolkingen) cisgender heteroseksualiteit in de grondwet hebben verankerd.

Inzoomend op de Westelijke EU (plus VK) is duidelijk dat Europa net voorbereid is op de aanval van rechts. Bijna geen landen scoren boven de 75%. En Nederland is de laatste jaren gekukeld. Doordat andere landen ons inhalen. Met natuurlijk het VK als geweldig voorbeeld hoe het niet moet. Tien jaar gelden stond het op 1 en in die tijd is het met 22 plaatsen gezakt. Het UK Supreme Court heeft in hun oneindige wijsheid besloten dat trans vrouwen geen vrouwen zijn, maar een aparte categorie. Dat is 20 jaar strijd down the drain. Het ironische is dat de EHRM zaak van Christine Goodwin tegen Engeland over gelijke pensioenrechten, de aanleiding was om een Gender Recognition Act op te stellen in Engeland. En nu zorgt het Supreme Court er eigenhandig voor dat ze weer in overtreding zijn. Over de grote plas is het nog veel beroerder en absurder, met de afschaffing van trans mensen per decreet en alle zorgverboden die men probeert in te stellen.

Nederlands activisme

In Nederland is activisme op verschillende niveaus en op verschillende manieren. Mijn eigen activisme is maar bescheiden wat dat betreft. Tegelijk is het al jaren oud en wereldwijd.
Een jaar of negen geleden heb ik met een paar maatjes Principle 17 opgericht. Dat is een collectief dat zich bezighoudt met advocacy, educatie en nieuwe ideeën pluggen. De naam komt van de Yogyakarta principles, een document dat mensenrechten door een LHBTI lens bezag en dat in een reeks beginselen vastlegde, als gereedschap voor beter beleid en advocacy..

De belangrijkste speler in Nederland is de zwaar ondergefinancierde NGO Transgender Netwerk, ook wel bekend als TNN maar laatste N hebben ze recent eraf gesloopt.

Op zorggebied heb je Transvisie wat ooit uit een zelfhulpinitiatief van Humanitas is voortgekomen. Hun rol is niet super vooruitstrevend,maar ze lopen nu wat harder dan een paar jaar geleden. Helaas is hun subsidie niet verlengd, maar mogelijk kan dat ervoor zorgen dat ze zich sterker durven opstellen.

Dan zijn er nog een paar mooie initiatieven op het gebied van zorgeducatie en advocacy: Trans In Eigen Hand en TransZorg Nu. Trans In Eigen Hand is begonnen als groepje trans wetenschappers die de educatie van huisartsen ter hand namen via webinars. Want op zich mogen huisartsen al lang trans mensen hormonen voorschrijven, maar de meesten voelen zich niet competent. Ze bellen dan het Amsterdam UMC en krijgen de wind van voren dat ze de vreselijk moeilijke en riskante zorg aan de specialisten moeten overlaten. Dus die educatie onder leiding van een coach/trans psychotherapeut een een ervaren en betrokken cis huisarts is heel nuttig. Er zijn inmiddels ook een paar honderd huisartsen die de cursus hebben gedaan. En het streven van de Trans Zorg Coalitie is dat het er over een paar jaar 500 zijn; over vijf jaar willen we ook in elke provincie een GGD trans kliniek hebben; eerst voor de meest gemarginaliseerden, en met de hopelijk komst van gemeenschapsklinieken haalt dat druk weg bij de officiële klinieken en zet dat hen ook onder druk anders zorg te gaan verlenen.

Met een paar initiatieven voor DIY. (Treny in Nijmegen en initiatieven elders, zoals Trexx in Den Haag) Men geeft vooral voorlichting over routes om zelf aan je spullen te komen en hoe veilig te werken. Live spuitworkshops zoals in de VS wel gebruikelijk zijn, heb ik hier nog niet gesignaleerd. Maar each one teach one.

Nederland is een zelfgenoegzaam land en trans mensen zijn dankzij de Telegraaf en rechtse politiek altijd er onder gehouden. Nu met de extreemrechtse Westenwind is het geluid dat voorheen alleen door Markuszower en de SGP geuit werd, mainstream geworden in politiek en media. Alleen verrotte vislucht.

Kinderen

We zien dankzij de VS en Engeland wat ons te wachten staat. Het geweld is al fors toegenomen de laatste jaren. En alles om verdeeldheid te zaaien, en ons af te leiden van de werkelijke problemen, kapitaalaccumulatie die de leefbaarheid van de wereld vernietigt. Voor nog meer geaccumuleerd kapitaal. Tot de markten verzadigd zijn, dan moet er oorlog komen om kapitaal te vernietigen en ruimte te maken voor nieuw kapitaal en nieuwe markten. Met een christelijk Zion als groots hoogtepunt.

En – eigenlijk al sinds Trump 1 en in Nederland sinds zeker 2022, zijn trans mensen en dan vooral trans jongeren de pineut. Zoals de extreemrechts eigenlijk al jaren een heteronormatieve culturele oorlog voert tegen alles wat niet WASP is. WASP staat voor “White Anglo Saxon Protestant”. Zo heftig als men nu grote delen van de wereld tekeer gaat, is niet nieuw. Er is alleen veel meer geld beschikbaar. De strijd tegen openstelling van het huwelijk voor mensen van dezelfde gender was ook al zo’n cultuurstrijd. En de strijd tegen trans vrouwen had al een voorloper in de wc-wetten. En culminerend in Trumps per decreet willen afschaffen van trans en non-binaire mensen.Die wordt ook al jaren met heel veel geld gevoerd. Met vooral Afrika en Latijns-Amerika als focus. En die heeft natuurlijk het wit-westerse racisme van segregatie, Jim Crow, slavernij als voorganger.

In de strijd tegen trans rechten, of beter de toepassing van alle mensenrechten ook voor trans en niet te vergeten intersekse en nonbinaire mensen, spelen kinderen een cruciale rol. Het is een van de punten waar de TERFs,. Of misschien beter TURDs hard op inzetten. Die arme onschuldige meisjes waar kwaadaardige dokters pats boem in de lunchpauze jongens van maken. Aan de galg met die dokters!
Het gaat ze natuurlijk vooral om meisjes van de TURDs zijn sekse essentialisten.

TURDs

Dit haakt in op het idee dat kinderen onschuldig zijn, een tabula rasa, een onbeschreven blad. Ze zijn tot 16 te jong om te stemmen dus met 4 jaar echt nog te jong om te weten wie ze zijn. Of ze het jongetje/meisje zijn dat ze is toegewezen na een blik in hun kruis. Maar ondertussen weten al die ciskinderen uiteraard al vanaf de conceptie dat ze een jongen of meisje zijn. Iets anders niet, daarvoor moet je volwassen zijn.; zelfs 16 jaar is nog jong om te weten hoe je lijf er uit moet zien, te weten dat je lijf niet past.
De Tweede Golf feministen waar TURDs zich op beroepen (en die hen vaak met afschuw aanzien) waren juist van mening dat biology is not destiny. Wat je lijf kan betekent niet dat je dat moet – vooral als vrouw want het gaat vooral om vruchtbaarheid.

Het is ook dezelfde strijd die we voeren, als de cishomo’s en lesbo’s vroeger om uit de DSM en de ICD te komen. En het moge dan geen directe opzet zijn, dat maakt het niet minder verdacht dat net toen homoseksualiteit geschrapt werd, transgender (onder verschillende namen) erin kwam.
Tachtig jaar

Veel ouder

Nederland is in de ogen van velen de eerste die systematisch medisch transitie ondersteuning voor jongeren organiseerde. Voor de duidelijkheid, prepuberale kinderen krijgen nooit medische behandeling voor genderzaken, want je moet een begin van puberteit hebben, je lichaam moet zich in een bepaalde richting gaan ontwikkelen.

Een tachtig jaar geleden begon het onderzoek dat ertoe leidde dat men het begrip gender invoerde alleen niet zoals wij het nu gebruiken, om geslacht en identiteit los te koppelen, maar destijds juist om onduidelijk geslacht toch te kunnen vaststellen. Dit vind je allemaal terug in Jules Gill Peterson haar boek Histories of the transgender child. Deze trans historicus is in de archieven van UCLA gedoken en heeft verder literatuuronderzoek gedaan, waaronder maar de vraag hoe de beruchte John Money tot zijn begrip “gender” was gekomen.
De technieken om lichamen maar onze eigen wens aan te passen komen uit de noodzaak om eenduidige lichamen te hebben. Mannen en vrouwen die nadrukkelijk discreet zijn. Vrouwenlichamen die plots sterk begonnen te vermannelijken, dat kon niet. Daar is werk aan de winkel. Voor John Money naar JHU kwam, was Lawson Wilkins al bezig met het fixen en wegpoetsen van geslachtsvariaties in intersekse kinderen. Met name waar sprake was van Androgenen Ongevoeligheidssyndroom (in het Engels Congenital Adrenal Hyperplasia, CAH). Onbehandeld kan dat dodelijk zijn, maar om vervolgens genitale chirurgie toe te passen, is “esthetiek“ en aanpassen aan de normen.

Scrutiny

De scrutiny die wordt toegepast op trans mensen, en vooral op kinderen, is maar deels voor ons eigen bestwil. En vooral om een (steeds schuimbekkender) machtsblok tevreden te houden. Een machtsblok dat in Nederland altijd door de Telegraaf werd aangevoerd en nu mainstream begint te worden dankzij de duizenden euro’s voor subtiele manipulatie , of de 70.000 pond voor niet-subtiele juridische manipulatie in Edinburgh.
Natuurlijk is het goed om te checken hoe iemand aan het idee van een bepaalde behandeling is gekomen, maar daarvoor heb je geen ellenlange psychiatrische evaluatiesessies nodig. En dat is ook iets waar Principle 17 en TZN altijd al voor strijden. En sinds kort Transgender netwerk ook expliciet. Transvisie is daar niet zo goed expliciet maar komt steeds meer onze kant op.

Puurheid

Tegenover wat reactionaire groepen ons proberen wijs te maken is geen enkele reden om bij aanvang pubertijd niet meteen te beginnen met blokkers of ook gewoon met cross gender hormonen. Is veilig. Ik wil ook stellen dat er een enorme cishetero nadruk ligt op “gezonde lichamen” en zuiverheid. Ik vind het een interessante uitdaging om te bedenken hoe een wereld met meer en minder mannelijke en vrouwelijke vrouwen en mannen en nieuwe genders en seksualiteiten eruit gaat zien. Een einde aan de witte puurheid. Dat is natuurlijk nu al aan het gebeuren. En als je niet wilt mag je altijd gewoon blijven.

Zelfbeschikking

Wij strijden voor totale zelfbeschikking over onze geesten en over onze lichamen. In die zin zijn artsen “slechts” loodgieters, elektriciens. Dat is natuurlijk totaal tegen het hele witte denken in en daarom is de strijd voor trans rechten inherent een antifascistische en antiracistische strijd. En als ze het al niet waren, maakt de kapitalistische afleidingsmanoeuvre ons ook tot antikapitalisten en daarmee heeft de trans strijd onmiskenbaar een intersectioneel bevrijdingskarakter. Ik hoop jullie in groten getale te zien bij de volgende trans rechten acties.

Aluta continua en Free Palestine!