HASSELTSE HAMSTERS, HALVE HAMSTERS EN HANNIBAL DE HAMSTER
Bon, tijd voor episode zoveel van onze kleine knaagdierensoap, maar geen nood, dit keer geen nieuwe baby's meer. Integendeel, de populatie lijkt te slinken, want ook de kleintjes van het laatste nest zullen normaal gezien een nieuwe thuis vinden. Neef
Kjaas zal er twee onder zijn hoede nemen en dankzij een oproep in het bedrijfsboekske van het
regiofabriekje zullen er nog eens een stuk of drie, vier weggeraken. Nadeel is dan weer dat we er twee daarvan naar onze afdelingen in Zellik en Limburg moeten verschepen. Een 'binnenpostenvelop' is niet echt een optie, dus moet ik nog nog een collega zien te vinden die af en toe pendelt tussen beide vestigingen en een hamstersmokkel wel ziet zitten.
Maar kom, da's allemaal nog goed nieuws. Minder tof was dan weer de ontdekking die we deden bij thuiskomst van onze reis naar Denemarken. En leg nu misschien eerst dat broodje smos even aan de kant. In de kooi waar de oerhamsters
Rock 'n' Roll verbleven lag immers het nogal weinig smakelijk kadavertje van Bompa Hamster, uiteengereten en half opgevreten. Pure horror, hetgeen waarvoor je anders rond Halloween naar de bioscoop moet eigenlijk. Gezien de kooi netjes afgesloten was en de katbeesten braafjes in hun veranda zaten was er bovendien maar een mogelijke schuldige en dat was niet de butler. We wisten dat hamsters wel eens kunnen vechten, maar blijkbaar heeft madam hare vent nogal hard aangepakt en dan maar meteen half binnengespeeld. Dat moet bovendien op een dag tijd gebeurd zijn, want de dag voordien waren papa- en mamabavada nog langsgeweest en dan was er nog geen vuiltje aan de lucht. Het werpt meteen een ander licht op onze o zo brave en schattige koddige pluisbeestjes en ik wil meteen aanstippen dat uigedeelde hamsterbeesten niet meer worden teruggenomen.
O ja, we hebben Bomma Hamster, AKA 'Roll' dan ook maar meteen herdoopt tot Hannibal de Hamster. En ze zit nu opgesloten in een kooi. Natuurlijk.
Labels: Beesterij, Driest drama, Horror, Rock 'n' Roll
De zomer komt er aan, het kan niet anders. Want zelfs het menu van onze huisdieren wijzigt. Onze katerpoes Rino kwam vorige zondag immers, na een paar klassieke merels de week ervoor, triomfantelijk de living binnengewandeld met een exotisch, knalgeel vogeltje met een blauw kopje (toen nog) tussen de tanden! Er klonk nog net geen Hawaiaans riedeltje op de achtergrond.
Beste 
Van Guust Flater was ik al fan, maar ik wist tot voor een tijdje nog niet dat z'n geestelijke vader Franquin ook nog 
Vorige week nog maar vakantie gehad (verplicht, want eigenlijk werk ik liever rond de eindejaarsdagen), maar nu al moeten we weer aan de slag, om de puzzel voor de vakantieweken van 2009 enigszins in elkaar gelegd te krijgen. Niet simpel in ons geval, want zowel Kipje als ikzelf (zelfde firma) krijgen een waslijst van voorwaarden, parameters en filters voorgeschoteld waaraan ons vakantieplan dient te voldoen. Zoveel dagen in die periode, maximaal zoveel na elkaar en absoluut zeven te nemen op dagen met temperaturen tussen de 12 en 18 graden. 
Is het typisch voor de regio, zit er een trend aan te komen? Geen idee, maar ik heb nu wel voor de derde keer op een jaar tijd te maken gehad met een onterecht doodverklaarde. Een gast die je via-via kent en van wie langs dit of dat kanaal verteld wordt dat ie de pijp uit is. Zelfmoord de ene keer, de laatste twee keer een zwaar verkeersongeval. Geruchten gaan snel en binnen de kortste keren is de halve stad er van overtuigd dat de persoon in kwestie al onder het gras ligt. 
We hebben het vlaggen. De mensen van het VB hebben hier op de redactie hun boekske nog eens laten afleveren (in tienvoud daar we met een verscheidene lokale redacties samenzitten) en daar zat ook steevast een leeuwenvlag bij. Sympathiek, want ook wij krijgen natuurlijk altijd graag cadeautjes, maar nu vragen we ons wel een beetje af wat we met al dat Vlaams textiel moeten aanvangen.
Kinderen 
Gisteravond was op Canvas te zien hoe de fantastische BBC-reporter 
Het was ongeveer half acht gisteravond toen ik plots telefoon kreeg Ik was nog volop aan het werk (deadlinewoensdag weetjewel) en ik kreeg een Kipje in paniek aan de lijn. Ze had vreemde geluiden uit de keuken gehoord en toen ze met een bang hartje was gaan kijken had ze zich een hoedje geschrokken. De buren hebben waarschijnlijk net geen gezinsdrama gemeld na de ijselijke schreeuw. In de keuken trof Kipje namelijk een wanhopig rondfladderend vliegbeest aan (volgens haar 
Bavada is nooit echt tuk geweest op de tandarts, maar vandaag ben ik er dan toch weer eens geraakt voor de jaarlijkse controle. Jawel, de jaarlijkse controle, want ook vorig jaar was ik netjes geweest. Begin 2006 weliswaar, dat geef ik toe, maar we gaan nu niet gaan vitten he. Nu, gelukkig was mijn gebit er al bij al niet slecht aan toe. Beetje tandsteen hier en daar, maar geen gapende leegtes, etterend tandvlees of loszittende bijtertjes. 
Even niet geblogd en daar hadden we alle redenen toe. Maandagavond hebben de worst en de rode kool immers maar heel kort in het bavada-metabolisme vertoefd. De uitgangen bevonden zich 'daar' en 'daar', als u begrijpt wat ik bedoel. Het was trouwens alweer een paar jaar geleden dat ik nog zo ziek geweest was. De hele nacht lang ijldromen, om de haverklap opstaan en naar het toilet (of de lavabo wegens dichterbij) om over te geven en maar afzien he. 
De vreemde gewoonten van onze huisdieren blijven me verbazen. Dat onze poezebeesten af en toe spinnen verschalken (en mos, uiteraard), wist ik al. Maar omtrent de precieze verwerking van hun prooien was nog niet alles duidelijk. Nog altijd niet trouwens.